askerime söyleyemediklerim.

askerim..şafak öyle karanlık ki saymaya korkuyorum.saatlerce sesini duyup,istediğim an kokunu içime çekebildiğim zamanlar o kadar uzakta kaldı ki..gittiğinden beri sesini duyabildiğim saniyelere şükür duaları ediyorum..ellerim hep telefonda..iyiyim ben aşkım desende içim rahatlasa diye bekliyorum ..birikmiş o kadar çok şey var ki,ağlanacak bir dünya acı ve gülünecek bir dünya anı..ama en çok da özlem aşkım..en çok da o yakıyor canımı.sen vatana askersin ben sana sevdiğim.ardı arkası kesilmiyor kafamdaki düşüncelerin.dertsiz tasasız seni geri almak istiyorum gittiğin o yerden.her şey otursun yerli yerine evimizi kuralım,beraber mutlu,huzurlu olalım istiyorum.vatan borcudur bilirim.ama inan bundan başka derdim yok sevdiğim.burada her yanım senle dolu benim.kurduğum cümlem attığım adım hep sensin.aldığım nefeste,içtiğim suda,boğazımdan geçmek bilmeyen yemeklerde hep senin adın saklı.her gece senden habersiz döktüğüm gözyaşlarım,seninle beraber uyanmak için akşamı sabah ettiğim gecelerim her şey senin için.saydığım o karanlık şafak sırf kimsesizliğime her şeyim ol diye. içim sancıyor aşkım.kimseye anlatamadığım belli edemediğim kocaman bir acı var içimde.gel askerim..gel de doldur o boşluğu.gel de aydınlat en karanlığımı.o kadar muhtacım ki sana.dayanmak o kadar zor ki..güçlü olmak için herşeyi yapıyorum askerim.askerime yakışır yaren olmak için bütün gücümü harcıyorum.sabırla,özlemle,kalbim aklım,herşeyimle şafağın doğan güneş olacağı o geceyi bekliyorum..