Verse 1:
Bu ne hüzün ne fasıl alabora olmamak için takanın küreklerine asıl
güç olsa da yaşamaya çaba göstermek bir asıl
İntizarına sarıl baygınsan derhal ayıl bulduğun şüpheleri biriktir
Zaman gidicidir yok sömestr
Sagopa kajmer yunus'un ustalık işi
üstad sanar kendini vurgudan aciz kalfa serseri
kötü ittifaklar elbet sonra erecektir bekle
kimse kimseyi dost gibi görmeyecek günün birinde
insanların kalpleri üzerinde uçuyorum salına salına
Safyalardan kanattır ben koca kanatlı beyefendi bir kartalım
Zeminden tepeye kurşun sıkar onca zalım pençelerimle tutarım insanlar zalım
Bulamadıkların için üzgünüm beni olduklarımla kabullen
Yapamadıklarımı unut, yapabildiklerim ile tebessümlen
Aşk dudaklarımı kilitlese de kalbimi şair etti
senin bildiğin aşklardan yunus çoktan firar etti
Nakarat:
Kalp hep yumuşak bir tabiat düşünceler sert işin aslını bilemezsin
Yüzüne gülücükleri çarparken nede hoştur halin oysaki herkes bir miktar zalim
Aklını başına devşir, dikilmeden ocağına incir ağacı
Saman alevine benzer hoş haldeki bir sancı ne diyeyim herkes bir miktar zalim
Verse 2:
Yaşamak olanları izlemektir birşeylerin olmasını beklemek değil ama bu geç
iki şeyler dünyasında kalıcı kararlar almak gerçekten de zor
Aklım hep kalbimi batmaktan kurtarır ahh kalp yanlışlara düşerek kararır kap kara olur
O karara varamamak ah karar verememek işte bu dert demek
Neymiş; doğru karar kendin için verdiğin en büyük yemek
ve Sago ister eklemek
Bir hiç oğlum, bir hiçiz hepimiz gayet bir açık ve o kadar da net
Görmeyi bilene yollar çok, gözleri kör olana yapacak şey yok
Gittiği yeri bilmeyen yolcu heryere gider, çünkü heryer bi yer
Düşman nerededir diye bakmana gerek yok o zaten şuan sana bakıyor
Seni görüyor sana pis pis gülüyor
Nedenlerim kendi içinde yanılıyor ya bazen
bu nedenler olmadan sonuca varılamıyor aklını buna yor
Nakarat:
Kalp hep yumuşak bir tabiat düşünceler sert işin aslını bilemezsin
Yüzüne gülücükleri çarparken nede hoştur halin oysaki herkes bir miktar zalim
Aklını başına devşir, dikilmeden ocağına incir ağacı
Saman alevine benzer hoş haldeki bir sancı ne diyeyim herkes bir miktar zalim
Aklını başına devşir, dikilmeden ocağına incir ağacı
Saman alevine benzer hoş haldeki bir sancı ne diyeyim herkes bir miktar zalim
Bu ne hüzün ne fasıl alabora olmamak için takanın küreklerine asıl
güç olsa da yaşamaya çaba göstermek bir asıl
İntizarına sarıl baygınsan derhal ayıl bulduğun şüpheleri biriktir
Zaman gidicidir yok sömestr
Sagopa kajmer yunus'un ustalık işi
üstad sanar kendini vurgudan aciz kalfa serseri
kötü ittifaklar elbet sonra erecektir bekle
kimse kimseyi dost gibi görmeyecek günün birinde
insanların kalpleri üzerinde uçuyorum salına salına
Safyalardan kanattır ben koca kanatlı beyefendi bir kartalım
Zeminden tepeye kurşun sıkar onca zalım pençelerimle tutarım insanlar zalım
Bulamadıkların için üzgünüm beni olduklarımla kabullen
Yapamadıklarımı unut, yapabildiklerim ile tebessümlen
Aşk dudaklarımı kilitlese de kalbimi şair etti
senin bildiğin aşklardan yunus çoktan firar etti
Nakarat:
Kalp hep yumuşak bir tabiat düşünceler sert işin aslını bilemezsin
Yüzüne gülücükleri çarparken nede hoştur halin oysaki herkes bir miktar zalim
Aklını başına devşir, dikilmeden ocağına incir ağacı
Saman alevine benzer hoş haldeki bir sancı ne diyeyim herkes bir miktar zalim
Verse 2:
Yaşamak olanları izlemektir birşeylerin olmasını beklemek değil ama bu geç
iki şeyler dünyasında kalıcı kararlar almak gerçekten de zor
Aklım hep kalbimi batmaktan kurtarır ahh kalp yanlışlara düşerek kararır kap kara olur
O karara varamamak ah karar verememek işte bu dert demek
Neymiş; doğru karar kendin için verdiğin en büyük yemek
ve Sago ister eklemek
Bir hiç oğlum, bir hiçiz hepimiz gayet bir açık ve o kadar da net
Görmeyi bilene yollar çok, gözleri kör olana yapacak şey yok
Gittiği yeri bilmeyen yolcu heryere gider, çünkü heryer bi yer
Düşman nerededir diye bakmana gerek yok o zaten şuan sana bakıyor
Seni görüyor sana pis pis gülüyor
Nedenlerim kendi içinde yanılıyor ya bazen
bu nedenler olmadan sonuca varılamıyor aklını buna yor
Nakarat:
Kalp hep yumuşak bir tabiat düşünceler sert işin aslını bilemezsin
Yüzüne gülücükleri çarparken nede hoştur halin oysaki herkes bir miktar zalim
Aklını başına devşir, dikilmeden ocağına incir ağacı
Saman alevine benzer hoş haldeki bir sancı ne diyeyim herkes bir miktar zalim
Aklını başına devşir, dikilmeden ocağına incir ağacı
Saman alevine benzer hoş haldeki bir sancı ne diyeyim herkes bir miktar zalim