Diyor ki Trabzon.

Bu şehirden bıktım, şehirde benden,
Dön sırtını çık gel diyor Trabzon.
Can kursakta henüz kopmadan tenden,
Dön sırtını çık gel diyor Trabzon...


Burada hiç bir şey, aşikâr değil,
Nerede çıkar var orada eğil,
İnsanlığa verilmiyor az meyil,
Dön sırtını çık gel diyor Trabzon...

Üst üste yaşanır, adı apartman,
Herkes birbirinden çeker el aman
Köyümüzde durum bundan çok yaman,
Dön sırtını çık gel diyor Trabzon...

Komşunun komşudan, yoktur haberi,
Uyum sağlayamaz desen gel beri,
Ne baharı belli, ne de zemheri,
Dön sırtını çık gel diyor Trabzon...

Altın imiş taşı toprağı diyen,
Hani nerde? sadece bilir yiyen,
Öldüm demez burada kefen giyen,
Dön sırtını çık gel diyor Trabzon..








​