Arama sonuçlarınız

İnsanın yavrusu çocuk Koyununki kuzu Keçinin oğlak Ceylanın ceren Atın tay Devenin daylak Tilkininki neden tilki Kurtun neden kurt Yılanın neden yılan Hiç düşündünüz mü çocuklar?

Çocuklarımız neleri sevmiyorlar ki… Uçurtmayı seviyorlar sözgelişi, Bir havalandı mı uçurtmaları Daha da güzelleşiyorlar. Maviliklerde gözleri Özgürlüğü yaşıyorlar Uçurtmalarla birlikte. Koparıp da iplerini hele Bir kurtuldular mı ellerinden, Öylesine seviniyorlar ki, Gidiş o gidiş, bile bile…...

Annenden öğrendiğinle yetinme Çocuğum, Türkçe'ni geliştir. Dilimiz öylesine güzel ki Durgun göllerimizce duru, Akar sularımızca coşkulu… Ne var ki çocuğum, Güzellik de bakım ister! Önce türkülerimizi öğren, Seni büyüten ninnilerimizi belle, Gidenlere yakılan ağıtları… Her sözün en güzeli...

Kuşsunuz diyorlar, çocuklarım, Bir kuşsunuz diyorlar size Sığınacak kol arayan Konacak dal arayan Bir yavru kuş, türkülerde. Telgrafın tellerine konarsınız Ezgilere uymak için Avcılar vurur sizi. Yeşil başlı ördek olur Kalırsınız çöllerde Böyle bir kuş işte!.. Kuş değil ya çocuklarım, Böcek...

Ondan sonra, benim güzel yavrum, Bir de oğlu varmış padişahın. Senin gibi akıllı, Senin gibi yürekli Başı dik Gözü pek, Babasından daha güçlü, Senin gibi… Bakmış ki padişah, Oğlu gün günden büyüyor, Büyüyüp gelişiyor. Şunu demek istiyorum, Oğlu babasını geçiyor. Padişah bu, Bizim gibi sıradan...

Ağıldaydınız sanki çocuklar, Yaz geldi mi açılacak kapılar, Dağlara, bayırlara, kıyılara Köylere, pınarbaşlarına, Bir avuç darı gibi dağılacaksınız! Ama nerelerdesiniz kuzucuklarım, Hangi yangın yerinde? Ne oldu o tatlı dilli, Güler yüzlü öğretmenler, Onlar da mı dinlencede Oh, oh, ne güzel...

Hayata Yeni Bir Sayfa Açtım. :98xz7:

bizler çocukken ne oyunlar oynardık bizler çocukken ne oyunlar oynardık kurşun askerlerle sırça saray alırdık dünyayı bir baştan bir başa kuşatırdık hepsi dağıldı hepsi kırıldı şimdi geçmişe bakan gözlerimle yıkılan sarayların

Gençten bir adamdı Hikayesi gayet kısa. Yıllar yılı tek başına yaşadı Bir gün rastladı bir kıza Düşündüler, birlikte yürüseler Ömür geçiyor nasılsa. Şimdi içine bir ev, bir de çocuk girer Aşkları yazılsa.

üstü beyaz örtü örtülü eşyalar gördüm son piyesimde oynayan kadının göğsünde, öyle alımlıydı ki bakışlarındaki şahin bir an yüzümü alsam çevirsem yüzünden içimdeki filinta rüzgar, o masum hain, dudaklarındaki mumları bir bir söndürürdü hiç kuşkusuz buna inandım; yavaşça kalkıp oturduğum...

Göğüslerde koklanıp okşanacak tomurcuk, Üfül üfül esen tertemiz râyihasıyla; Ötelerin en büyük armağanıdır çocuk, Masmavi dünyâsı, neş’e tüten havasıyla... Millet ulu bir çınar, çocuksa bir çekirdek, Atkılar salar her yandan toprağın bağrına; İşlediği iş, Fâtih ordularınkine denk, Her...

Zaman iyice alçaldı... aşklar görünür oldular ve 'mazi kalbimde yara...' o konak, yıkık, harap, anımsıyorum, bulutlar ağır ağır inerdi odalara... beklerdim, aşklar birer türküydü! bir kızak, sanki saplanmış kara; hiç bir şey kımıldamaz, öyle dururdu, annemsi bir sessizlik çökmüş...

Gümüş tebessümün, güneş başınla Plaket ve altın kupasın sanki..... Kalbimdeki keder sultanının, Cülusunu tebrike gönderilmiş. O müstebid sultan görünce seni Tahtına daha bağlanıyor inan ki! Hep bu ânı beklemiştim, Fakat gider misin Çocuk?

Yaktın masum hırslarını geliyorsun oysa bir bilsen, seni ona taşıyan şehir saçını bağladığın iple bile alay ediyor Ah! bir bilsen herkes tetikte; sense böyle hesapsız, böyle sevinçle Ah! bir bilsen sadece güzelliğin tutuyor acımasızlığın kapılarını Yaktın masum hırslarını geliyorsun...

Çocuk fahişe şehvetin aynasında kutsal masalını arıyor yüzündeki sahipsiz spermler çocukluğundaki ilahilerin serinliğini taşıyor Yaşı yok fahişe günahın içinde erdemi görüyor yokluğa düşe düşe ruhunun hallerini ezberliyor Sevgili Anne... Çocuk fahişe

Bütün çocuklar Yokluk bilmesinler Et, şeker, süt bulsunlar Giyimli, tok ve rahat Gitsinler okullara Sınıflarını geçsinler. Büyükler biraz daha yorulsun Onlar da büyüsünler Onlar da mesut olsunlar Geçti, kaç savaş ezikliği Çocukları düşünsünler

Siz ne iyisiniz, ben sizi bir şeylere benzetiyorum Bilmem bir testi, bir bakır sahan kolay mı sizinle Çok rahat bir gökyüzü mü var sizinle Güneş bir pazartesi olarak mı duruyor burnunuzda Yoksa bükülmüş bir nehir gibi mi küpelerinizde Siz küçük adıyla mı çağırırsınız sessizliği Öyle mi, ya...

Gidiş’i Bir kış günü, sabah dönüşürken öğleye, Gittin, griler giyerek ötelere... Boz idi bulutlar ve bozdular, Güneşli görünümünü havanın. Giden sendin, gelenlerden bana ne? Eski gelmelerin çekildi gerilere, Bundan böyle, bürünmüş grilere, Kalacak gözümde gidiş ânın. Ah çocuk, gri...

Ellerin çıktı ve göğün ortasına geldi Tarlada Bakışı gittikçe yer toprağına Çakılan Bu kadar beklerken habersizdi Ve hatta onlar da habersizdiler Sular mı anladı Dağlar mı sezdi Yoksa birdenbire bir çiçek mi Bir gün

Kırmızı sarı yeşil balonlarda çocuk çığlıklarıyla güneş gökyüzü mavi ışıklarıyla kim derdi ki hikayem böyle biter yağmurlar mevsimine girdim kederli şiirler mevsimin bir şeyler bekliyorsun benden değil sözler duruyor aramızda birbirimize ulaşamadan çocuk çığlıklarıyla güneş kırmızı sarı...