Yetmez

dışarıda ayrı bi soğuk
içimde ya üşürsen korkusu
bedenim buz kesti
içimdeki yanan ateş misali

gözümden akan bir kaç damla
yaşamam artık der gibi
gecenin gündüze hasreti gibi
hasret bendeki sen sana

gülünce aydınlar karanlık
ağlayınca kapanır ışıklar
gözlerim kapanır yavaşça
ben öldüm içimdeki sen hep yaşa

son dal sigara
kan olmuş bir kağıt
göz yaşlarım bir kalem
yetmez seni anlatmaya

ne sözcükler yeter
ne verdin yalan sözler
ne merhemi var bu yaranın
ne kanamasına bi çare

gelsende fark etmez artık
çok geç kalınmış beraberlik
yaşlandı bu yürek
yıkıldı seni bekleyen umutlar

karardı günler
bilmem belki gözlerimdir karanlıkta
kapanıyor bu gecede
her zamankinden farklı bir uyku bekler beni

yorganım beyaz
başımda günaydn deme anne
gün aymıyor artık
kara kaderimi kara toprağa göm benim

gözümü diktim ben
sonsuza giden sona
sonkez öp sarıl
bi aşk acısı vesile oldu buna r