lili
Bayan Üye
Yine yitip giden hayatlar var. Farkında olanlar için büyük keyif olmayanlar için büyük bir ızdırap oluşturap yitik hayatlar… Kim için yaşanır ki bu dünya da… her şeyimsin demek bu kadar kolaymıdır… Ya da her şeyimsin dedikten sonra vazgeçmek!....
Acı var dünya da…. Acı çekmeyi bilenler var sonra…. Bilmeyenler var… gülenler var, ağlayanlar da …. Aşkı yaşayanlar var, oyun oynayanlar da…. Sen hangi sınıftasın?
Yok artık siliyorum ne varsa tek bir kalemle…
İsyan türkülerinin çocukları bensiz oynasınlar artık oyunlarını ve asi cümleler başka dil bulsun kendilerine….
Bilinmezin içinden geçerken girdiğim bilmişlik halimidir beni düşündüren…
Bir ben varım ortada sanki, sonra yine bir ben…
Günlerin anlamsız tanımları ve yafta dolu et yığınları
Keşmekeş bir çuval fikir atılmış orta yerine hayatımızın…
Birileri habire hayatımdan bir şeyler tırtıklamakta ve ben acil önlem almak yerine geri dönüp bakmamaktayım sırtımdaki acıya…
Ne deniyor buna sizin dilinizde, buhran mı , hesaplaşma diyorsunuz? İç hesaplaşma…
Kaçımız yapıyoruz ki bunu. Kaç kişi kendisini alıp karşısına konuşuyor, gün boyu yaşadığı boşlukları irdeliyor. Kaçımız akşam yatağımıza yattığımızda boşluk dolduruyoruz…
Hesapsızca zamana bıraktığımız hayatımız ve yaşanılanlar.. kaç fiilimiz kaldı ki kontrol altında. Kaç işi kaldı kendini bilen ve tanıyan. Gün olur bir selzeniş yükselir vicdanlarımızdan beynimize .. eyvahlar alır gündemimizi artık. Ve bir bakmışız ki kapanmış kapılar…
Ahh nede ağır geliyor tevekkül. Halbuki, miracı dinlerken ağlayan yüreği coşan ben değil miydim. Nasılda güzel rol yapıyorum katip meleklere. Yook, hayırrr, numara değil, diyen birini duydum sanki.. içimdeki benler beraberce konuşmaya başlıyor…ne denirki, içimdekilere sesleniyorum; güldürmeyin beni. Kendini kandırmakta bir numara işte. Kendimi kandırıyorum başkalarını kandırmasam da., acizsiniz içte. Tepeden tırnağa.Beşeriyetin acziyet kokusu yakıyor genzimi. Azara rağmen durmak bilmiyorlar oysa. Her biri ayrı telde benlerin. Bir ben başka bir şey diyor, diğer ben bambaşka.. kaç tane olduklarını bile çözemiyorum.
Ne istiyorsunuz benden bırakın artık kendi halime…
Tavan yapmış bir tükeniş ve muhasebe geliyor ardından…öz ağzı ile kendini yiyen bir insan… kendini insan sananların arasında tüketilen ve tüketilmeye mahkum bir ömür…
Kafa taslarının içinde , plastik cümlelerden başka hiçbir şey bulunmayan bir topluluğun ardından gitmeye mahkum kalmış bir ömür…
Acı var dünya da…. Acı çekmeyi bilenler var sonra…. Bilmeyenler var… gülenler var, ağlayanlar da …. Aşkı yaşayanlar var, oyun oynayanlar da…. Sen hangi sınıftasın?
Yok artık siliyorum ne varsa tek bir kalemle…
İsyan türkülerinin çocukları bensiz oynasınlar artık oyunlarını ve asi cümleler başka dil bulsun kendilerine….
Bilinmezin içinden geçerken girdiğim bilmişlik halimidir beni düşündüren…
Bir ben varım ortada sanki, sonra yine bir ben…
Günlerin anlamsız tanımları ve yafta dolu et yığınları
Keşmekeş bir çuval fikir atılmış orta yerine hayatımızın…
Birileri habire hayatımdan bir şeyler tırtıklamakta ve ben acil önlem almak yerine geri dönüp bakmamaktayım sırtımdaki acıya…
Ne deniyor buna sizin dilinizde, buhran mı , hesaplaşma diyorsunuz? İç hesaplaşma…
Kaçımız yapıyoruz ki bunu. Kaç kişi kendisini alıp karşısına konuşuyor, gün boyu yaşadığı boşlukları irdeliyor. Kaçımız akşam yatağımıza yattığımızda boşluk dolduruyoruz…
Hesapsızca zamana bıraktığımız hayatımız ve yaşanılanlar.. kaç fiilimiz kaldı ki kontrol altında. Kaç işi kaldı kendini bilen ve tanıyan. Gün olur bir selzeniş yükselir vicdanlarımızdan beynimize .. eyvahlar alır gündemimizi artık. Ve bir bakmışız ki kapanmış kapılar…
Ahh nede ağır geliyor tevekkül. Halbuki, miracı dinlerken ağlayan yüreği coşan ben değil miydim. Nasılda güzel rol yapıyorum katip meleklere. Yook, hayırrr, numara değil, diyen birini duydum sanki.. içimdeki benler beraberce konuşmaya başlıyor…ne denirki, içimdekilere sesleniyorum; güldürmeyin beni. Kendini kandırmakta bir numara işte. Kendimi kandırıyorum başkalarını kandırmasam da., acizsiniz içte. Tepeden tırnağa.Beşeriyetin acziyet kokusu yakıyor genzimi. Azara rağmen durmak bilmiyorlar oysa. Her biri ayrı telde benlerin. Bir ben başka bir şey diyor, diğer ben bambaşka.. kaç tane olduklarını bile çözemiyorum.
Ne istiyorsunuz benden bırakın artık kendi halime…
Tavan yapmış bir tükeniş ve muhasebe geliyor ardından…öz ağzı ile kendini yiyen bir insan… kendini insan sananların arasında tüketilen ve tüketilmeye mahkum bir ömür…
Kafa taslarının içinde , plastik cümlelerden başka hiçbir şey bulunmayan bir topluluğun ardından gitmeye mahkum kalmış bir ömür…
