Mutluluklar

durgun akıyor sular
asırlardır aynı doğan güneş
farklı doğuyor bu sabah
etrafta sessiz çığlıklar

hepsi sanamı aşıklar
seni ne zaman gördüler
ne zaman bu hallere düştüler
bu kadar uzaktan nasıl böyle sevdiler

seni seven güneş bile
bi farklı yanıyor bu günlerde
sensiz sular akmıyor
zaman yarama merhem olmuyor

zamanla geçer
buraktığı izi görmezsin
ne kabuk bağladı
ne kanaması durdu

başımız sağolsun
bugün bedenim
uğrunda kan kaybından
son kez adını heceleyerek ÖLDÜ

her sigaram sanaydı
her hayalimde sen vardın
akan gözyaşlarım uğruna
ölmüş bedenim sevecek seni sonsuza

bir yanardağ var yüreğimin en derininde
patlamaya korkar sen varsın diye
kendini yakar yavaş yavaş
senin saçının teli yanmasın diye

elimde bir avuç toprak
gözlerimi alıştırır karanlığa
bi orası senden uzak kaldım yer
ölüyorum gözünün önünde gözlerine

sevmek ne garip bir şey
seni tanıtıyor bana
hayat ne garib bi ders
sevenler hep sınıfta kalıyor