En saf..
en temiz şeklindeydi mutluluk hayallerim...
Her yerde mutluluk vardı..
Ağlamayı öğrenmemiştim..
Tanışmamıştım gözyaşlarımla...
Öylesineydi benim dünyam...
Sonra bir gün...Sen çıktın karşıma...
Sonra gözyaşlarımla tanıştım..
Basıma yastık basıp ağlamayı öğrendim...
Dünyam artık tozpembe değildi...
Mutluluk yoktu her yanımda...Acılar vardı
Küçücüğünü büyütebilecek kadar acıydı...
En önemlisi "Sevmeyi " öğrendim...
"Seni Çok Seviyorum" kelimesinin yüceliğini...
Küçücüğünden eser yoktu artık..
O küçücüğün yerinde...
Acıları öğrenmiş...ağlamayı öğrenmiş..
"Sevgiyle" tanışmış..
büyümüş biri vardı...Bir de "SEN" vardın...
Beni bir anda büyüten..
Bana sevgiyi öğreten "SEN"...
Zor günler geçirdim..
Her gün biraz daha fazla acı çekmeyi..
ağlamayı..gözyaşlarımı saklamamayı öğrendim...
Evet!!! Büyümüştüm artık...
Sıra bunu sana söylemeye gelmişti...
Senin için büyüdüğümü...
Senin bana sevgiyi öğrettiğini ve en önemlisi "Seni Sevdiğimi" söylemeliydim sana...
gözlerine utanmadan bakmayı o kadar istiyorum ki...
Ve söyledim...!!!
"Herşeyim" oldun benim! Hayatımın anlamı oldun...
O dünyada sadece Sen ve Ben yani hep hayal ettiğim gibi "BİZ" varız...
Artık heryer gözlerin..Herkes sensin benim için...
Ve ağızdan çıkan her söz "Seni Çok Seviyorum"...
Güzel yüzlüm...!!!
Seni o kadar çok seviyorum ki..
ve biliyorsun canımm "Çok" kelimesi benim için ne kadar önemli ve
o günün benim için ne kadar özel olduğunu...
Sensizliğe bir dakika bile tahammülüm yok...
Bu büyüttüğün küçücüğünü karanlıklara bırakma...
"Seni Çok Seviyorum ".. Ben Seninleyim..Mutluyum...
en temiz şeklindeydi mutluluk hayallerim...
Her yerde mutluluk vardı..
Ağlamayı öğrenmemiştim..
Tanışmamıştım gözyaşlarımla...
Öylesineydi benim dünyam...
Sonra bir gün...Sen çıktın karşıma...
Sonra gözyaşlarımla tanıştım..
Basıma yastık basıp ağlamayı öğrendim...
Dünyam artık tozpembe değildi...
Mutluluk yoktu her yanımda...Acılar vardı
Küçücüğünü büyütebilecek kadar acıydı...
En önemlisi "Sevmeyi " öğrendim...
"Seni Çok Seviyorum" kelimesinin yüceliğini...
Küçücüğünden eser yoktu artık..
O küçücüğün yerinde...
Acıları öğrenmiş...ağlamayı öğrenmiş..
"Sevgiyle" tanışmış..
büyümüş biri vardı...Bir de "SEN" vardın...
Beni bir anda büyüten..
Bana sevgiyi öğreten "SEN"...
Zor günler geçirdim..
Her gün biraz daha fazla acı çekmeyi..
ağlamayı..gözyaşlarımı saklamamayı öğrendim...
Evet!!! Büyümüştüm artık...
Sıra bunu sana söylemeye gelmişti...
Senin için büyüdüğümü...
Senin bana sevgiyi öğrettiğini ve en önemlisi "Seni Sevdiğimi" söylemeliydim sana...
gözlerine utanmadan bakmayı o kadar istiyorum ki...
Ve söyledim...!!!
"Herşeyim" oldun benim! Hayatımın anlamı oldun...
O dünyada sadece Sen ve Ben yani hep hayal ettiğim gibi "BİZ" varız...
Artık heryer gözlerin..Herkes sensin benim için...
Ve ağızdan çıkan her söz "Seni Çok Seviyorum"...
Güzel yüzlüm...!!!
Seni o kadar çok seviyorum ki..
ve biliyorsun canımm "Çok" kelimesi benim için ne kadar önemli ve
o günün benim için ne kadar özel olduğunu...
Sensizliğe bir dakika bile tahammülüm yok...
Bu büyüttüğün küçücüğünü karanlıklara bırakma...
"Seni Çok Seviyorum ".. Ben Seninleyim..Mutluyum...