Vuslatı Olmayan Bir Sevda Bendeki...

Bir sevda ki her dem yürekte bakiliğini koruyor
Vuslat uzadıkça eskimeye inat gönül şahlanıyor
Kör sineler sevda ufkunda görülecek bir şey bulamazken
Bu faniliğine aldırışsız yürek…
Görünmeyen bilinmeyen sonsuzluğu seviyor

Eller tebessüm etse de garipliğime
Her halimin arzuhalini visallerden uzak bir sevda süslüyor
Terennümlerim yankılansa da ıssız bir hanenin köşelerinde
özüm o imkânsızlığın vadilerinde aşkı yudumluyor

Anlıma yazılsa da kavuşulacak günün eşsiz bahtı
Bu fakirane gönül ulaşılması düş olan tahtı istiyor
Ayrılık olmayan bir sevda vaat edilse de
Umudum vuslatsızlığın koynunda ebediyete dalmak diliyor

Avuçlarına aşk bırakılanlar hazan mevsiminde hicranı değil…
Bir ömrü baharın koynunda meşki bekliyor.
Gönlünü ötelerin ufkundan gelene açanlar…
Sineyi hanesinde ebedi saadeti ağırlıyor.

Arşın arşın aramaktan yorgun düşse de yürek
Bu hayali viran olanaksız bir sevda düşlüyor.
Âlemi kâinat derdime üzülse de…
Derinliklerden gelen bir ses ebedi mutluluk budur diyor.

Aşka dair bütün kelimeler bitse de…
Benim vuslatsız sevdama cümle yetmiyor.
Eller kavuşmalarına gülüp eğlense de...
Aciz olduğuma kanaat getirenler…
Senin ebedi yoldaşın gözyaşındır diyor.

Gözlerim ufukta belirene takılıp kalmaktansa
Tüm bir ufku yüreğine katmak istiyor
Bir gün bir sevda bitse bir yerde
Bitmemeye and içmiş vedadan uzak vuslatsız sevdam…
Bundandır ki bir türlü bitmek bilmiyor​